وقتی نداری طعمه تا آهو بگیری

باید فقط با یاد چشمش خو بگیری 

سخت است جای آن کسی که دوست داری

در خلوت خود در بغل "زانو" بگیری

                     از حسرتش کارت به جایی می کشد تا

قانع شوی از او دو تار مو بگیری...

            وقتی که دل دادی چه وصلش، چه فراقش

زشت است آنچه داده ای از او بگیری

 
از روی تو چه آرزوها در دلم بود

از بخت بد باید که از من رو بگیری!

|پنج شنبه 16 آذر 1391| 10:7|دختري از تبارآينه ها|