آرزوهایم هوایی میشوند …! به باد میروند …!..
نشد یه قصری بسازم پنجرهاش ابی باشه باور نکرد یه مژه شو به صدتا دریا نمیدم باران ميبارد..................... پيش چشم هاي من كه دائم از تو ميگويند... گاهی اوقات دلم واسه " دلم " می سوزه ... نوازشش كنم بگم بسه ديگه گريه نكن... بهش بگم زينب تو ديگه بزرگ شدي.. يه هفتست تشنج ميگيرم حتي روم نميشه برم تو خيابون.. بميرم واسه خودم... چي به سرم اومد.. ولي...دلم ميخاد برم ...يه شب كه ديگه هيچكس منتظرم نيست... من همان دخترک غم زده ي ديروزم
نشد یه قصری بسازم پنجرهاش ابی باشه
من باشم و اون باشه و یک شب مهتابی باشه
نشد یه جا بمونه و آخر بشه ماله خودم
حتی یه بار یادش نموند ماه و روز تولدم
اما نشد ، اما نشد قسمت ما یه لحظه ی روشن و خوش
پیغام واسش فرستادم بیا بازم منو بکش
نسد که نشکنه بازم این چینی شکستنی
هیچ جای دنیا ندیدم هیچ جای دنیا ندیدم
عجب چشاي خوشگلي
از خدا اونو فقط خواستم <نداد گفت به تو دنیا نمیدم
راست میگه هر چی اون بگه راست میگه هر چی اون بگه
من کجا و آدمي
چه جوری به حرفش گوش کنم
اون گفت بچسب به زندگیت
خلاصه آخرش نشد ما گل سرخ رو بو کنیم
اون گفت برو که بتونیم خوب حفظ آبرو کنیم
نشد یه بار برسم به آرزوهای محال
یه خاطره مونده برام با یه سبد میوه کال
نشد منم واسه یه بار به آرزوهام برسم
گذشته کار از کارمون
دیر شده به خدا قسم
نشد به موقع این کویر ابری بشه بارون بگیره
نشد خودش آینه که هست بیاد و شمعدون بگیره
نشد بپاشم زیر پاش عطر گل محمدی
نشد بهم جواب بده
حتی بهم بگه بدی
نشد یه کاری بکنه
که بدونم دوستم داره
آتیش گرفتم و یه بار
نگام نکرد بگه آره
نشد یه بار حرف بزنه
نزاره پای سرنوشت
نشد یه شب نگم خدا الهی که بره بهشت
نشد بشه یه بار واسش یه فال حافظ نگیرم
نشد تو رویاهام براش روزی هزار بار نمیرم
نشد بره
نشد نره
نشد بخواد
نشد بیاد
نشد ولی
شاید بشه
واسم دعا کنید
زیاد
برای تمام نامردی هایی كه در حقش میشه و
هیزم شكن های متظاهری كه به آتیشش میكشن ...
واسه ی همه ی این بی پناهیاش دلم می سوزه
ای كاش ميتونستم دلمو آروم كنم..
سخته ... همه ی این حرفا سخته ...
شب تهي از مهتاب
شب تهي از اختر
ابر خاکستري بي باران پوشانده
آسمان را يکسر
ابر خاکستري بي باران دلگير است
و سکوت تو پس پرده ي خاکستري سرد کدورت افسوس
سخت دلگيرتر است
شوق بازآمدن سوي توام هست
اما
تلخي سرد کدورت در تو
پاي پوينده ي راهم بسته
ابر خاکستري بي باران
راه بر مرغ نگاهم بسته
واي ، باران
باران ؛
شيشه ي پنجره را باران شست
از دل من اما
چه کسي نقش تو را خواهد شست ؟
آسمان سربي رنگ
من درون قفس سرد اتاقم دلتنگ
مي پرد مرغ نگاهم تا دور
واي ، باران
باران ؛
پر مرغان نگاهم را شست
من همان کودک بي تاب براي بودن
که دلش رادراندوه به زنجيرکشيد
وبه اندازه ي دل رنج کشيد
وبه اندازه ي بي معرفتي دردکشيد