دردهاي تنهايي

آرزوهایم هوایی میشوند …! به باد میروند …!..

آن برق دو چشمانت آواز جهانم کرد

 

 

                  پیکان دو ابرویت بر سینه نشانم کرد

 

این نام نشان پیدا با حُب توام برپا

 

                                                             بر حق چو ترا دیدم باقی به مکانم کرد

 

سلطانم و آن چشمت این برده زمانم داد

 

                                                              به به چه بسر تاجم آن روح روانم کرد

 

هر غم که به جان آمد بردم به تامل من

 

                                                              آن صبر و شکیبایی این شَهد زبانم کرد

هي تو  به زبان آور آن خالق یکتا را

 

                                                              آن شمع فروزانم روشن به بیانم کرد



|سه شنبه 19 دی 1391
| 17:56|دختري از تبارآينه ها|