دردهاي تنهايي

آرزوهایم هوایی میشوند …! به باد میروند …!..

به سوی او قدمی برداریم . . .

آتشی که نمی سوزاند ابراهیم را . . .

دریایی که غرق نمی کند موسی را . . .

کودکی که مادرش او را به دست موج های نیل می سپارد تا برسد به خانه تشنه به خونش . .

دیگری را برادرانش به چاه می اندازند سر از خانه عزیز مصر در می آورد.....!

آیا هنوز هم نیاموختی؟! . . .

که اگر همه عالم قصد ضرر رساندن به تو را داشته باشند و "خدا نخواهد" "نمی توانند"....

پس به تدبیرش اعتماد کن ..... به حکمتش دل بسپار........به او توکل کن........

و به سمت او قدم بردار....تا ده قدم آمدنش به سوی خود را به تماشا بنشینی . . .

""""" شکر که هستی ای روشنی شب های تاریک من """""""



|جمعه 6 بهمن 1391| 11:27|دختري از تبارآينه ها|