آرزوهایم هوایی میشوند …! به باد میروند …!..
به سوی او قدمی برداریم . . . آتشی که نمی سوزاند ابراهیم را . . . دریایی که غرق نمی کند موسی را . . . کودکی که مادرش او را به دست موج های نیل می سپارد تا برسد به خانه تشنه به خونش . . دیگری را برادرانش به چاه می اندازند سر از خانه عزیز مصر در می آورد.....! آیا هنوز هم نیاموختی؟! . . . که اگر همه عالم قصد ضرر رساندن به تو را داشته باشند و "خدا نخواهد" "نمی توانند".... پس به تدبیرش اعتماد کن ..... به حکمتش دل بسپار........به او توکل کن........ و به سمت او قدم بردار....تا ده قدم آمدنش به سوی خود را به تماشا بنشینی . . . """"" شکر که هستی ای روشنی شب های تاریک من """""""