دردهاي تنهايي

آرزوهایم هوایی میشوند …! به باد میروند …!..

امتداد بازوانت

 


می شود انتهای دلدادگی

 


میشودهمان گوشه ی دنجی

 


که راحت میتوان

 


جان داد...........

 

 

 

دوستت داشتم سلوا

 

 

دوستت دارم...


هيچگاه تنهايم نگذار....



|جمعه 20 ارديبهشت 1392| 7:45|دختري از تبارآينه ها|