دردهاي تنهايي

آرزوهایم هوایی میشوند …! به باد میروند …!..

هر روز برايت مينويسم

 

درست مثل پسرك نابينايي كه هرروز

 

براي ماهي مرده اش نان ميريخت

 



|جمعه 22 شهريور 1392| 17:31|دختري از تبارآينه ها|