دردهاي تنهايي

آرزوهایم هوایی میشوند …! به باد میروند …!..

 

باران ميداني

گـــآهـــے وَقتــ ها

چـه سآده

حَرفــ هـــاــےِ نگاهمــم

سکوتِ لبهایـــم را خُرد مـــےکند

وَلـــے

چـه دير

باوَرت مـــے شـــود

من

بـه همين سادگي

میان هَمــین حَرفــ هاــےِ بـــے صدا

گم شُده ام



|سه شنبه 23 آبان 1391
| 17:38|دختري از تبارآينه ها|